Αρχείο κατηγορίας Residencies

ΜΑΣΚΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ -ΣΠΕΡΑΝΖΑ ΣΠΥΡΑΤΟΥ-Ολιστική Κίνηση και Εργαστήριο Butoh-

ΣΠΕΡΑΝΖΑ ΣΠΥΡΑΤΟΥ

ΜΑΣΚΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ- Ολιστική Κίνηση  και Εργαστήριο Butoh στο Ιόνιο Κέντρο Τεχνών και Πολιτισμού.

Αφιέρωμα της Σπεράνζας Σπυράτου  στην Κεφαλονιά  60 χρόνια μετά το σεισμό.

Η διαδικασία κατανόησης  της ανατομίας, της εμπειρία της ψυχής και της γενεαλογίας ενός τόπου συνεπάγεται αδιάκριτα την  αποκάλυψη,  την ενυπάρχουσα  και  αντηχούσα  ουσία της προσωπικής ταυτότητας και της βιολογικής γενεαλογίας. Αυτή η μικρή 2-ημερίδα-εργαστήριο  θα επικεντρωθεί στον τρόπο  που θα ενθαρρύνει κάποιον να συναντήσει μέρη του εαυτού μέσω της αλληλεπίδρασης με το φυσικό περιβάλλον της Κεφαλονιάς (ενδεχομένως και  της Ιθάκης) σε σχέση με τη συνείδηση (μέσω του σώματος) της τυχαιότητας των φυσικών καταστροφών , όπως αυτής που το 1953  βίωσε το νησί της Κεφαλονιάς. Μέσα από τις εξερευνήσεις κινήσεων ολιστικής  φύσης  με  βάση τις Γυμναστική Ολιστική μέθοδο Ehrenfried, καθώς και την πρακτική χορού Butoh, οι συμμετέχοντες θα αναλογιστούν  ερωτήσεις και  έννοιες που αφορούν την επιβίωση, την κτήση ,την ταυτότητα  της ρίζας  και θα είναι σε θέση να  διατυπώσουν  απάντηση  μέσα από τη συλλογική και ατομική δημιουργία και τη χορογραφία. Θα είναι σε θέση  να αποκαλύψουν  και να ενημερώσουν  την σχέση ανάμεσα στο σώμα και τον εαυτό, τον τόπο, την ταυτότητα , το που ανήκουν. Η χρήση αυτών των δύο μεθόδων συνιστά την μετατόπιση στο // σχήμα// και  τις σωματικές δυνατότητες που θα έρθουν σε ταύτιση  και θα  επικεντρωθούν σε  συγκεκριμένο νόημα για όλους τους συμμετέχοντες.

Ehrenfried Ολιστική Γυμναστική προσέγγιση  είναι κίνημα που φέρνει την ισορροπία μέσα από  τη νοημοσύνη του σώματος. Βασίζεται σε απλές κινήσεις, προτείνεται από τους πρακτικούς ιατρούς  για  την ενθάρρυνση της ιδιοδεκτικότητας και την προσωπική συνειδητοποίηση. Με τη σειρά της, αυτή η εξερεύνηση της κίνησης επιτρέπει στον συμμετέχοντα με μυοσκελετική ευκινησία, να βοηθήσει το σώμα να απελευθερώσει τους αυτοματισμούς και τις συνήθειες που μπορεί να είναι πηγή έντασης, πόνου και πίεσης. Το ρεπερτόριο κινήσεων ενθαρρύνει την ενεργό ανάπαυση, την από κοινού ευθυγράμμιση, την κινητικότητα και την τόνωση των μυών,ενώ καθ’ όλο αυτό το διάστημα ρυθμική αναπνοή καθοδηγεί τον τρόπο που οι κινήσεις εκτελούνται. Σταδιακά, τα εσωτερικά όργανα ρυθμίζονται  από τις επιπτώσεις της ρυθμικής αναπνοής. Η ίδια η συμπεριφορά  τροποποιείται  σε συνδυασμό με τις αλλαγές στις φυσικές συνήθειες, δίνοντας έτσι τη χαρά της κίνησης και την ανακάλυψη του εαυτού.

Butoh είναι μια μορφή χοροθεάτρου ,Ιαπωνικής καταγωγής , δημιουργημένου  μετά από το Β Παγκόσμιο Πόλεμο, εν μέρει ως αντίθεση  στο βομβαρδισμό της Αμερικής της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι,  και επίσης  σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το Δυτικής προέλευσης υλισμό. Η διεργασία Butoh  καλεί το έργο του σώματος και τις  μεταβαλλόμενες συνθήκες μέσα από την ακινησία και την φυσικότητα στη διασύνδεση   που  χαρακτηρίζεται  από τις βασικές  πρώτες εμπειρίες της φυσικής υπόστασης  σε ισορροπία με την  πνευματική κατάσταση.

Αναλυτικά το πρόγραμμα

Η διημερίδα θα πραγματοποιηθεί στο Ιόνιο Κέντρο Τεχνών και Πολιτισμού

Ημερομηνίες: 13 με 14 Μάη 2013.

Ώρα: 9η-14η. Συμμετέχοντες ανά εργαστήριο  10

Το εργαστήρι θα δοθεί στην αγγλική γλώσσα.

Εάν οι συμμετέχοντες είναι πρόθυμοι, μπορεί  να σχεδιαστεί  ένα site specific σε δημόσια εκτέλεση.Η μέρα  θα καθοριστεί από την ομάδα.

Η πρόσκληση  συμμετοχής απευθύνεται σε όλους τους ενδιαφερομένους.

Speranza Spir – Éducatrice Somatique

Motricity & Dance εκπαιδευτικός κινητικής

Ehrenfried Γυμναστική Ολιστική Μέθοδος

Écoutez l’entretien sur Radio Canada

Poète, Performance:

http://raiq.ca/en/membres/speranza-spir

http://www.quebec-elan.org/members/profile/682

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ -ΕΓΓΡΑΦΕΣ:  info@ionionartscenter.gr,   ionionartscenter@gmail.com

Share

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ -ΕΡΓΑ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ

 

Είμαι ζωγράφος με συγγένεια με τους ντα Σίλβα, Μάρντεν, Ματίς, Μόραλη,
Σεζάν, Ντίμπενκορν, Καραβάτζιο, Ρέμπραντ, Τιντορέτο, Μασάτζιο, Ουίστλερ,
Μονέ, Πόλοκ, Ρόθκο, Μόντριαν, Μπαζέν, Τζιακομέτι, Μοράντι και άλλους.
Έχω σταδιακά μετακινηθεί προς τη μη αντικειμενική αφαίρεση, αλλά φέρω στα
έργα μου ρεαλιστικές τονικές σχέσεις. Πιστεύω στον κλειστό χαρακτήρα της
ζωγραφικής, όπως στη φιλοσοφία όπου για να συνομιλήσει κανείς με το έργο
των προγενέστερων πρέπει να την εξασκεί ο ίδιος μέσα από τον γραπτό λόγο.
Πρέπει επίσης να λειτουργεί μέσα σε συγκεκριμένα όρια, όσο πρόσφατα και αν
αυτά έχουν οριστεί, εαν πρόκειται να είναι συγκρίσημη με την ιστορία της,
αρχαία, παρελθούσα ή και σύγχρονη.
Κάθε φορά που καλούμαι να γράψω για τη δουλειά μου, προκύπτουν πάντα δυο
ερωτήσεις: Πρέπει να μιλήσω για κάτι που στην ουσία της παραμένει σιωπηλή?
Μήπως έτσι δυσκολεύω αντί να βοηθήσω τον θεατή?
Και στις δυο ερωτήσεις η απάντηση μπορεί να είναι: ναι.
Όσο περισσότερο διαβάζω για τη ζωγραφική, τόσο πιο πολλά μαθαίνω και
προσπαθώ επιλεκτικά και συνοπτικά να τα περνώ στους μαθητές μου. Αλλά
ελάχιστοι από αυτούς είναι πρόθυμοι να αποδεχθούν τη δυσκολία που
έρχεται μαζί με την εκμάθηση του αντικειμένου και ακόμα λιγότεροι αυτοί
που θα ανελάμβαναν τη διαδικασία να σκεφτούν αναφορικά με το θέμα και
να αποτυπώσουν σχετικές σκέψεις.
Το να κοιτάζει κανείς δεν είναι τόσο δύσκολο όσο το να βλέπει πραγματικά
και με δικό του τρόπο αυτό που έχει μπροστά του. Δεν υπάρχει ένας τρόπος να
δει κάποιος ένα έργο. Πριν απαντηθεί το ερώτημα τι είναι ζωγραφική
σημασία έχει να απαντηθεί ποιός είναι αυτός που ρωτά κάτι τέτοιο. Πιθανόν
αυτό είναι που δίνει το ενδιαφέρον, ή δίνει δημοκρατικόχαρακτήρα, καθώς
δεν υπάρχει ένας ενδεδειγμένος τρόπος να ερμηνευτεί.
Πιστεύω ότι η ζωγραφική είναι ασφαλής και από όσους έχουν
επιχειρήσει να γράψουν για αυτή, όπως Πλάτωνας ή Jean Francois
Lyotard, αλλά και από όσους έχουν προσπαθήσει συστηματικά όλη τους τη
ζωή να την εφαρμόσουν, όπως Πικάσο, Ντυσάμπ, Μιρό. Η ζωγραφική θα
είναι πάντα εκεί για να την μελετάμε, να την κοιτάμε, να ακούμε τις λεπτές
εκείνες αποχρώσεις που την κάνουν να ξεχωρίζει, να παραπλανεί τις
αισθήσεις, την αντίληψή μας και να μας προκαλεί να σκεφθούμε αναλύοντάς
την.
Γεώργιος Ανδρέας Μακρίδης

Share

Augusta Atla στο Iόνιο Κέντρο Τεχνών και Πολιτισμού

ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ AUGUSTA ATLA

Τα  έργα //performance//είναι έργα απόδοσης  χρόνου,  που βασίζονται σε δημιουργίες  όπου τα  οπτικά μέσα έχουν εμπλακεί και αναμιχθεί  (θέατρο, ποίηση, χορός, μουσική,ζωγραφική, κολάζ, film]Τα έργα αυτής της μορφής  είναι είδος   οπτικής κοινωνικής και ανθρωπολογικής έρευνας, είναι μια συναισθηματική παρορμητική εμπειρία για τον θεατή.

Τα  έργα //installation// είναι έργα που προτείνουν μια οπτική συναισθηματική γλώσσα , είναι κατασκευασμένα  ως τεχνική του  κολάζ και ασχολούνται με την ψυχολογική ζωή της ανθρωπότητας και με τα θέματα της φθοράς και της επιβίωσης.

Έργα//installation// αποτελούνται επίσης από τα μικρότερα αντικείμενα κολάζ, τα οποία μπορεί επίσης να εμφανιστούν και να γίνουν  κατανοητά  μεμονωμένα με

Γλυπτικούς όρους.

Τα //δισδιάστατα// έργα είναι σε αποτυπωμένα σε χαρτί, ύφασμα, τυχαία υλικά  ή καμβά και  ασχολούνται τυπικά με την εικονογραφική ιστορία των ρόλων των δύο φύλων, Θεματικά ασχολούνται  με τη σεξουαλικότητα και τη συναισθηματική ζωή και εννοιολογικά ασχολούνται με τις σχέσεις της Λαϊκής Τέχνης,  τις τελετουργίες και την  προσευχή.

Το έργα //Film//  έχουν εφευρεθεί και κατασκευάζονται σαν μορφή  ψυχολογικής και ανθρωπολογικής έρευνας, που περιλαμβάνει σαν έρευνα  τα ταξίδια, την ιστορική οπτική έρευνα και την συνέντευξη και συζήτηση με τους ανθρώπους.

Το// φωτογραφικά έργα// γίνονται σαν  μια μορφή εικονογραφικής έρευνας σχετικά με τους ρόλους των δύο φύλων, τη σεξουαλικότητα και τις ‘παρουσιάσεις’της θηλυκότητας μέσα στο περιβάλλον της Δυτικής Ιστορίας της Τέχνης.

Share

LOUISE BENNETT Kefalonia Dreaming

Kefalonia Dreaming 

ΕΚΘΕΣΗ  26 Σεπτεμβρίου 2012

Louise Bennett presents new video work and objects that she has created in response to her experience on the island in her solo exhibition titled, Kefalonia Dreaming. These new art works explore her playful and personal engagements with the beach environment and tourist souvenirs.

Louise Bennett is a visual artist from Brisbane, Australia. Her art practice engages with the intersections of online and physical environments. By mixing video, performance and installation, her work poses questions about how our concepts of and engagements with nature and identity are shifting in contemporary contexts dominated by screen technologies and mediated experiences. Her seemingly non-committal performances in front of her iphone call into question our engagement with online content and the internet’s ability to inform our experiences offline.

Bennett graduated from a Bachelor of Fine Arts Visual Arts with Honours from the Queensland University of Technology (QUT) in Brisbane, Australia. She has been shortlisted in the 2011 and 2012 National Churchie Emerging Art Award, shortlisted for the Jeremy Hynes Award in 2011 and was awarded The Melville Haysom Memorial Art Scholarship in 2010.

Share

MP.9 ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΝΗΣ

http://www.universalsubtitles.org/en/videos/0AtPkFihMxiV/info/teaser-mp9/           http://www.youtube.com/watch?v=SD-fMN573cgMP.9 ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΗ  ΕΚΘΕΣΗ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

ΤΟΥ  ΜΥΘΟΥ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΝΗΣ

/ / ΜYΘΟΣ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ & ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ:

 ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΖΕΥΞΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ TOY

ΜΥΘΟY THΣ  ΛΙΜΝΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΝΗΣ  ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ / /

Mε την αιγίδα του Δήμου Κεφαλονιάς

ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΗΣ  ΜΕΛΙΣΣΑΝΗΣ

10 Aυγούστου στου  2012, ώρα 19.00

http://www.youtube.com/watch?v=SD-fMN573cg

Share

Vicky Yiannoutsos ”Tα δεινά της Περσεφόνης”Eκθεση στο Ιόνιο Κέντρο Τεχνών και Πολιτισμού

flier VICKY YIANNOYTSOS

Δεινά της Περσεφόνης – Οι Τέσσερις Εποχές  της Μετανάστευσης.

Γέννηση, Χωρισμός, Επιθυμία, επιστροφή

Η Έκθεση

Θα λάβει χώρα στο

Ιόνιο Κέντρο Τεχνών και Πολιτισμού – Μεταξάτα Κεφαλονιάς. Σεπτέμβρης 2012.

είναι μία  multi-media  καλλιτεχνική εγκατάσταση με πολλαπλές εικόνες ταινιών και βίντεο που συγκεντρώθηκαν και δημιουργήθηκαν με  πάνω από 20 χρόνια γυρισμάτων μεταξύ της Νέας Ζηλανδίας και της Ελλάδας.

Η καλλιτέχνις  Vicky  Yiannoutsos σχολιάζειείναι ένα νέο κεφάλαιο σε ένα σώμα εργασίας, η οποία είναι  σε εξέλιξη όλη μου τη ζωή, όπου συνεχίζω να επιλέγω την κινούμενη εικόνα για να εκφράσω την πολυπλοκότητα, τη σύγχυση, τον πλούτο και τη χαρά που προέρχεται από αυτούς που ζούν  μεταξύ των  πολιτισμών “.

Από την πρώτη επίσκεψή της στην Ελλάδα ως ένα νεαρό κορίτσι, η Βίκυ έχει εντοπίσει το μύθο της Δήμητρας και της Περσεφόνης ως μεταφορά για την εμπειρία των μεταναστών. Το στοιχείο αυτό έχει υποστηριχθεί στο έργο της, με αποτέλεσμα τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ “Visible Passage”, που είναι  η αρχή  του έργου «Scattered Seeds”, η ταινία μεγάλου μήκους  «Κore”, καθώς και πολλές ιστορίες, ποίηση, περιοδικά και γράμματα . Μεταφράσεις έχουν αρχίσει για τα ημερολόγια που τηρούνται από τον πατέρα της από την άφιξή του στη Νέα Ζηλανδία, καθώς και επιστολών μεταξύ αυτού και των συγγενών  του, στην Ελλάδα.

Με κλασικούς όρους, ο μύθος ενσωματώνει τους κύκλους των εποχών, τις φάσεις της γέννησης, του θανάτου, τη δραστηριότητα τους, το λήθαργο τους και τις φάσεις αναγέννησης στον  αιώνιο κύκλο τους. Για την  καλλιτέχνη, είναι μια αλληγορία για τον 20ο αιώνα μεταναστών, εμπειρία όπως αυτή που εκφράζεται μέσα από τα κουαρτέτα της  Γέννησης, του Χωρισμού, της Επιθυμίας, της επιστροφής.

Όπως η  Περσεφόνη, που  απήχθη από τον Άδη στον Κάτω Κόσμο και  λαχταρά να επιστρέψει στη μητέρα της, ο μετανάστης έχει  απαχθεί από το Νέο Κόσμο. Χωρισμένος, πέρα από τον Ωκεανό, αυτός και η μητέρα του λαχταρούν ο ένας  για τον άλλον. Αλλά, όταν η Περσεφόνη τρώει τους καρπούς του Κάτω κόσμου, αυτή είναι μη αναστρέψιμη αλλαγή, όπως είναι ο μετανάστης όταν μετέχει από τους καρπούς του Νέου κόσμου. Αν και η Πατρίδα καλεί,  δεν μπορεί ποτέ να επιστρέψει μόνιμα –  αλλά μάλλον  προορίζεται  μόνιμα για το ταξίδι μεταξύ των κόσμων, και, όπως και η μητέρα,  είναι παγιδευμένος στη λαχτάρα.

Οι γενιές που ακολουθούν – οι νέοι σπόροι – έχουν κληρονομήσει αυτή την επιθυμία – αυτή την αγάπη ενός μακρινού πολιτισμού – μέσα από τη μουσική, τη γλώσσα, το φαγητό, το χορό και τις ιστορίες.

Η έκθεση για πρώτη φορά παρουσιάστηκε  στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, τον Ιούλιο του 2010. Nicolas Greanias (Ηνωμένες Πολιτείες Πρόξενος στη Νέα Ζηλανδία), οι οποίος  παρακολούθησαν τα εγκαίνια έδωσε το χαρακτηρισμό «σοβαρή καλλιτέχνης με ένα ισχυρό όραμα”.

Αυτό το μήνα η έκθεση θα προβληθεί σαν η  «επιστροφή στην πατρίδα», η  πρώτη επιστροφή της έκθεσης, όπου θα εγκαινιαστεί  στο Ιόνιο Κέντρο Τεχνών και Πολιτισμού  στην Κεφαλονιά. Ένα από μακρού  όνειρο για την  καλλιτέχνη, η οποία  είναι στην ευχάριστη θέση  να δηλώνει  ότι το έργο έχει «κληθεί  πίσω» στα νερά του Ιονίου, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής μαγνητοσκόπησης  έγινε στο Ιόνιο  νησί Καστός, γενέτειρα του πατέρα της.

“Φέρω  σαν  μοίρα μου  δύο πολιτισμούς, δύο γλώσσες, δύο κόσμους.

Ανήκω και στους  δύο. Δεν ανήκω σε κανένα.

Είμαι η  Περσεφόνη,  προορισμένη  να  περιπλανώμαι  αιώνια ανάμεσά τους “ Vicky  Yiannoutsos

 ,

Share